Zaterdag:
Vanmorgen staan we vroeg op. Met Clement spreken we af om ongeveer 10 uur in Sunyani te zijn. Als we om 09.30 richting de taxi lopen bellen we Clement om te zeggen dat we onderweg zijn. Dit bleek toch ietsepietsie te vroeg. Clement belt naar Alex die ons op zou halen in Sunyani. Alex bleek toch nog druk te zijn, dus gaan we met de taxi naar Regina’s huis waar Clement heel dichtbij woont.
Solo is hier ook het weekend. Ondertussen is Clement druk aan het telefoneren met Alex om te vragen naar de tijd dat hij zou kunnen komen. Helaas ging hij het niet redden. Hij moest rijden op een bruiloft. Dit wisten we al, maar hij vertelde dat hij hier om 10.00 klaar mee was. Wat niet het geval bleek te zijn. Kan gebeuren. We vragen aan Solo en Clement of er nog andere mogelijkheden zijn om in Boabeng- fiema te komen. Gelukkig zijn deze er. Solo rijdt Clement en ons naar een zijstraat van de taxiplatform in Sunyani. Hier staan veel taxi’s die naar allerlei plaatjes gaan. De kofferbak wordt geladen met een grote mand vol gedroogde vis. Hierna stappen wij in. Heerlijk, een rit van ruim 3 uur met de geur van vis… Bah!
Volgens de kaart zou deze rit korter moeten zijn dan Kintampo ( de watervallen), Maar omdat we eerst een tussenstop hebben voor het droppen van de vis, en door de slechte wegen die naar Boabeng- fiema leiden is dit niet het geval.
Rond 16.00 komen we aan in Boabeng- fiema. We stoppen bij een huisje waar we de gids ontmoeten en de entree betalen. We merken dat de gids vaker Nederlanders heeft om rond te leiden, want hij vraagt in onze taal of we ’aapjes komen kijken’. Dan stappen we met de gids terug in de taxi en brengt hij ons naar de plek waar de apen komen. De taxichauffeur gaat gezellig met ons mee. Midden in een dorpje stappen we uit de auto en horen we de bomen al ritselen; er springen 2 aapjes op de motorkap. Een bewoner van het dorpje komt met een mand vol bananen op haar hoofd naar ons toe. We kopen 2 trosjes. We breken steeds een stukje af en verstoppen deze in onze handpalm. Het aapje die er het eerste is krijgt met zijn pootjes onze hand open en pakt snel zijn traktatie eruit. Geweldig! Dan gaan we de forest in, wat ontzettend mooi. Ook hier komen we veel apen tegen. Ze leven in groepen. Elke groep heeft een eigen territorium. Dat is duidelijk te zien. Als een aap komt voor een stukje banaan, staan er opeens allemaal andere apen ‘heel boos’ naar die ene aap te kijken. Zo grappig om te zien. We komen bij een boom aan die hol is van binnen, vroeger stond hier een andere soort boom in, maar deze is verteerd. Nu is het een soort klim boom geworden. En ja dat willen wij wel proberen. Erg grappig om binnen in een boom te klimmen. Dan komen we aan bij een wel hele bijzondere boom. Deze is geplant in 1827 door mensen die vanuit Kumasi hier zijn neergestreken. Ze hebben deze boom geplant als aandenken dat ze hier hebben gewoond. Het is een hele brede, aparte boom. Moeilijk om te omschrijven. In de boom zitten ook allemaal kerven, de mensen haalden hier boom lijm uit. Er stond ook nog een boom naast die de vorm had van een giraf. Erg grappig. Er leven hier 2 soorten apen. De ene soort is heel verlegen, en komt niet naar beneden om eten uit je handen te halen, maar de andere soort is totaal niet verlegen. Deze apen komen iedere dag rond etenstijd naar de huizen van de mensen om daar het eten te stelen.
Na heerlijk rondgelopen te hebben is het weer tijd om terug te gaan. De taxichauffeur brengt ons naar een plaatsje waar we een andere taxi nemen naar de volgende plaats. Vanuit daar moeten we weer een andere taxi nemen richting Sunyani. Na een poosje te hebben gewacht komt er een luxe auto en stopt en vraagt of we mee willen rijden naar Sunyani. Hier zeggen we geen nee tegen. Inmiddels is het donker. Hier is het dan ook echt donker, je ziet echt niks voor ogen. Best gevaarlijk rijden. Maar we zijn heelhuids aangekomen in Sunyani. De man van de auto wilde geen vergoeding hebben, dus bedanken we de man hartelijk. Vanuit Sunyani nemen wij alleen een taxi terug naar Nsoatre. Solo heeft de jongens gebeld dat zij ons komen ophalen bij het taxiplatform. En jawel daar staan ze keurig op ons te wachten. We worden weer keurig naar ons huis begeleid. Rond 21uur waren we thuis, we hadden nog geen avondeten op, dus besloten we eerst maar wat te gaan eten. Gelukkig hadden we nog de fried rice van Juliet over. Dit hebben we opgewarmd en hebben we weer heerlijk gegeten. Het was een lange dag, dus besluiten we vroeg naar ons bed te gaan.

Zondag:
Na heerlijk te hebben uitgeslapen nemen we een lekker ontbijt. We doen wat spelletjes in de ochtend, waarna het weer lunchtijd is. Na de lunch gaan we naar de kinderen waar we mee gaan springtouwen daarna gaan we krantenmeppertje en zakdoekje leggen doen. Erg leuke middag weer.
Na de dagafsluiting vinden de kinderen het tijd voor vechtpartijtjes. Kijken wie het sterkste is. Ook Bertine doet hieraan mee.
Na een ontspannende dag nemen we weer afscheid van de kinderen en gaan we weer terug naar ons huis. Na nog wat dingen te hebben voorbereid voor ons aankomende afscheid gaan we ons bed weer in. Tot morgen.